Znajdź w naszych wiadomościach
-
Wszystko o …
Sesje Rady Miejskiej w Dąbrowie Tarnowskiej
Przetargi i ogłoszenia różne
Jednostki
Nowoczesna Administracja Samorządowa
Przydatne linki …
Szkoły
Program Rozwoju Obszarów Wiejskich
-
Archiwum aktualności
Archiwum wiadomości
.
Polityka prywatności
maj03

Konstytucja 3-go Maja wraz z amerykańską i francuską przeszła do światowej historii jako jedno z trzech dzieł konstytucyjnych XVIII w. Była wielkim osiągnięciem narodu, który chciał zachować niezależność państwową oraz zabezpieczyć możliwość jego rozwoju gospodarczego i politycznego. Jej postanowienia jednoczyły państwo.
Konstytucję 3-go Maja wpisano do akt grodzkich Warszawy 5 maja 1791 r. i od tego momentu faktycznie weszła w życie. W polskiej historii i kulturze uznaje się ją za ukoronowanie oświecenia na ziemiach polskich.
Postanowienia konstytucji centralizowały państwo, znosząc odrębność między Koroną i Litwą, wprowadzając jednolity rząd, skarb i wojsko. Za religię panującą uznano katolicyzm, przy tolerancji dla innych uznawanych przez państwo wyznań. Konstytucja wprowadziła trójpodział władzy: władzę ustawodawczą miał sprawować dwuizbowy parlament, składający się z sejmu – 204 posłów spośród szlachty-posesjonatów i 24 plenipotentów miast – oraz senatu (złożonego z biskupów, wojewodów, kasztelanów i ministrów pod prezydencją króla), którego rolę znacznie zmniejszono. Konstytucja została przyjęta pozytywnie przez znaczną część społeczeństwa polskiego. Dla zaborców była źródłem niepokoju gdyż dawała realną możliwość wzmocnienia państwa polskiego. Dlatego Rosja i Prusy zintensyfikowały wysiłki zmierzające do jej obalenia. Próba wprowadzenia konstytucji w życie została przekreślona już w połowie 1792 roku. Przyczyniła się do tego Konfederacja Targowicka (zawiązana przez przywódców obozu magnackiego w celu przywrócenia poprzedniego ustroju Rzeczypospolitej pod hasłami obrony zagrożonej wolności) i wkroczenie wojsk rosyjskich w granice Polski, co doprowadziło do przegranej dla Rzeczypospolitej wojny i kolejnego rozbioru.
Tekst Konstytucji nie był obszerny – liczył 11 stron. Spisany został ręką nieznanego pisarza na czterech bifoliach w kancelarii sejmowej pismem kaligraficznym, atramentem brunatnym – powszechnie wówczas stosowanym, na papierze czerpanym. Dokument ten jest na co dzień przechowywany jest w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie.