Wirtualne spracery 3D po Dąbrowie Tarnowskiej

Hala Sportowa im. Agaty Mróz-Olszewskiej – stanowi kolejny element tworzącego się  centrum sportowo-konferencyjnego przy ulicy Sportowej w Dąbrowie Tarnowskiej. Hala ma charakter widowiskowo-sportowy. Posiada 800 miejsc siedzących, a galerie pomieścić mogą kolejne 400 widzów. Została przystosowana do wymogów międzynarodowych federacji siatkarskich, koszykarskich oraz piłki ręcznej. Obiekt posiada nowoczesne zaplecze szatniowe, gospodarcze i odnowy biologicznej.

Dąbrowski Dom Kultury – to największa instytucja kulturalna Gminy Dąbrowa Tarnowska i całego Powiatu Dąbrowskiego. Dąbrowski Dom Kultury mieści się w budynku przedwojennego Towarzystwa Gimnastycznego “Sokół” przy ul. Kościuszki 11. DDK to miejsce spotkań pokoleń, pracy twórczej artystów – amatorów, wymiany doświadczeń między artystami, a odbiorcami kultury. Działają tu koła zainteresowań, zespoły artystyczne. Prowadzone są zajęcia dla zagospodarowania czasu wolnego dzieci, młodzieży, całych rodzin, seniorów. Od 2010 mieszczące się w budynku DDK kino „Sokół” zostało przekształcone w kino cyfrowe 3D z projektorem najwyższej generacji i systemem dźwięku przestrzennego Dolby 5.1.

Kościół pw. Wszystkich Świętych – potocznie zwany „starym kościołem” zbudowany został w 1771 r. z fundacji ks. hrabiego Kajetana Potockiego i parafian dąbrowskich. Konsekracji świątyni dokonał 11 lipca 1824 r. bp tyniecki Grzegorz Ziegler. Wykonany z drewna, o konstrukcji zrębowej, trójnawowy jest jedynym dąbrowskim obiektem na szlaku architektury drewnianej. Wyposażenie świątyni obejmuje: ołtarz główny rokokowy z końca XVIII w. z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w sukienkach metalowych, ołtarze boczne, rokokowe i późnobarokowy krucyfiks z końca XVIII w. Ambona i konfesjonały również pochodzą z końca XVIII w.

Kościół pw. NMP Szkaplerznej – to główny kościół parafialny, który został oddany do użytku parafian i konsekrowany przez biskupa Jerzego Ablewicza w 1965 r. Prace budowlane poprzedzające odbiór kościoła przez komisję państwową trwały od 1948 r. Kościół przeszedł gruntowny remont w latach 80-tych. Centralnym punktem świątyni jest marmurowy ołtarz w stylu barokowym z Chrystusem ukrzyżowanym i figurami Matki Bożej Bolesnej i św. Jana Ewangelisty po obu stronach krzyż. Na szczególną uwagę zasługują ołtarze boczne: ołtarz Serca Pana Jezusa z XIX w. oraz ołtarz Madonny z Dzieciątkiem z XV w., z kopią Ikony Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.

Ośrodek Spotkania Kultur oddany do użytku 5 czerwca 2012 r mieści się w odrestaurowanej synagodze chasydzkiej. Budynek synagogi wzniesiono w drugiej połowie XIX stulecia w latach 1855-65 według projektu Abrahama Goldsteina. Druga wojna światowa spowodowała ogromne zniszczenia obiektu, a w latach powojennych remont nie doszedł do skutku. Dopiero w latach 2008-2012 r. samorząd gminny zrealizował kompleksowy projekt renowacji synagogi po tym jak Skarb Państwa przekazał ją Dąbrowie Tarnowskiej.
Obecnie Ośrodek Spotkania Kultur służy jako miejsce afirmacji różnorodności kultur Powiśla Dąbrowskiego ze szczególnym uwzględnieniem kultury żydowskiej i kultury ludowej, czemu służą stałe ekspozycje. Aranżacja pomieszczeń synagogi sprawia, że może on pełnić cele muzealne, wystawiennicze, edukacyjne i widowiskowo-kulturalne. Wybitne walory historyczne obiektu umożliwiają rozwój turystyki sentymentalnej i edukacyjnej

 Cmentarze: Parafialny i Wojenny nr 248 w Dąbrowie Tarnowskiej

 Cmentarze: parafialny i wojenny nr 248 to dwie dąbrowskie nekropolie. Cmentarz parafialny powstał zapewne na początku XIX w. kilkaset metrów od Kościoła pw. Wszystkich Świętych.Początkowo był mały i stopniowo go powiększano. Oprócz osób zmarłych w kilkudziesięciu ostatnich latach spoczywają tutaj także powstańcy z 1863 r. oraz żołnierze obu wojen światowych. Najstarsze zachowane nagrobki datowane są na pierwszą połowę XIX w. Znajdujący się nieopodal cmentarz wojenny mieści 119 pojedynczych mogił żołnierzy różnych narodowości oraz 38 grobów masowych.

Wirtualne spacery 3D na zlecenie Urzędu Miejskiego w Dąbrowie Tarnowskiej
wykonała firma: Wirtualne wycieczki – Łukasz Nowak